VS 2017, 119 min
Regie: Guillermo del Toro
Met: Sally Hawkins, Octavia Spencer, Michael Shannon, Richard Jenkins, Doug Jones, Michael Stuhlbarg
In een geheim militair onderzoeksinstituut in de jaren zestig wordt Elisa, een stomme schoonmaakster (stom als in 'ze kan niet praten') verliefd op een soort zeemeerman die daar gevangen wordt gehouden. Samen met wat vrienden bedenkt ze een plan om het wezen te helpen ontsnappen.
Over de filmmaker
- Guillermo del Toro werd geboren in Guadalajara Jalisco, Mexico en opgevoed door zijn zwaar-katholieke oma die het maar niets vond dat haar kleinzoon alleen maar monsters wilde tekenen.
- Del Toro was van jongs af aan in de ban van horrorfilms. Zijn twee favoriete filmmonsters: het monster van Frankenstein en The Creature of the - - Black Lagoon (de grote inspiratiebron voor The Shape of Water)
- Hij was bijna tien jaar een make up-supervisor voordat hij met de door hem geregisseerde vampierenfilm Cronos in 1993 internationaal doorbrak.
- Daarna mocht hij in Hollywood aan de slag, maar de horrorflop Mimic (1997) was bijna ook zijn laatste Hollywood-film, zo vervelend vond hij de bemoeienis van de producenten
- Tegenwoordig wisselt Del Toro grote studio-producties (zoals Pacific Rim) af met meer persoonlijke, Spaanstalige films als The Devil's Backbone en Pan's Labyrinth.
- Hij zou de Hobbit-trilogie regisseren, maar naar vier jaar wachten in Nieuw Zeeland op de uitkomst van juridisch getouwtrek over de rechten kapte hij ermee; hij staat nog wel als coscenarist op de aftiteling.
- Zei nee tegen twee Harry Potter-films omdat hij liever Hellboy-films maakte.
- The Shape of Water scoorde maar liefst 13 Oscar-nominaties, waarvan 3 voor Del Toro zelf: Beste Film, Beste Regie en Beste Scenario.
Genre: Fantasy
Ergens tussen de genres Horror en Science Fiction zit het genre Fantasy verstopt. In dat genre tref je verhalen vol magie en onverklaarbare gebeurtenissen, die zich afspelen in sprookjesachtige werelden, bevolkt worden door rare wezens. En sommige fantasy-films spelen zich in de normale wereld af, maar dan met een originele twist, zoals in het geval van The Shape of Water. Veel van die films zijn bedoeld voor kinderen, zoals bijvoorbeeld de filmklassieker The Wizard of Oz, en dat komt omdat het genre erg lijkt op sprookjes. Maar zoals The Shape of Water bewijst zijn er ook duistere sprookjes die nadrukkelijk níet voor kinderogen zijn bedoeld, met 16+-martelingen, romantiek en ja, ook de suggestie van seks tussen mens en eh... vismens.
Sprookjes zijn echter dan echt
Del Toro situeert het verhaal van The Shape of Water in de jaren zestig, in het midden van de koude oorlog tussen het kapitalistische westen en het communistische Oostblok. Veel films die in die tijd werden gemaakt (over kolossale spinnen, of enge buitenaardse dubbelgangers) speelden in op de angst voor de Russen en de atoomoorlog. Een genre als fantasy kan een veilige plek zijn om dat soort angsten onder ogen te zien, of te behandelen. Dat geldt net zo goed voor filmkijkers vandaag de dag. Zo zijn er veel elementen in The Shape of Water die je kunt opvatten als kritiek op het Amerika van nu en mensen roepen om de klok terug te draaien naar die zogenaamd goede ouwe tijd met slogans als 'Make America Great Again'. The Shape of Water laat tussen de verhaallijntjes door zien dat Amerika toen (en misschien dus ook wel nu) helemaal niet zo 'great' was voor homo's, kleurlingen en vrouwen. "De film is bedoeld als tegengif voor mensen als Trump", verklaarde Guillermo del Toro. Dat verklaart ook de oorspronkelijke ondertitel van de film: 'A Fairy Tale for Troubled Times'. Want Del Toro gelooft heilig dat fantasy soms waarachter is dan de realiteit. “Sprookjes vertellen de waarheid, en dat doen politiek, religie en de economie niet. Die vernietigen de ziel. Dat is het achterliggende idee van Pan’s Labyrinth. Het duikt ook in Hellboy op – in zekere zin is het terug te vinden in al mijn films.”
Inspiratiebron
Veel regisseurs grijpen terug naar films die grote indruk op hen maakten toen ze zelf jong waren. Bij Del Toro zijn dat onder meer de klassieke horror-films uit de Universal-stal, en in het geval van The Shape of Water ééntje in het bijzonder: The Creature of the Black Lagoon (een van de eerste 3D-films, uit 1954). Die zag Guillermo toen hij een jochie van zes was. Hij vond de film niet zozeer griezelig, maar eerder romantisch en spannend. Dat de visman en de mooie dame elkaar aan het eind niet krijgen, was een grote schok. "Dus besloot ik toen dat ik dat nog eens recht zou zetten", zegt hij nu. Even leek hij die kans te krijgen in 2002, toen hij gevraagd werd om een remake van The Black Lagoon te maken, maar dat project ging uiteindelijk toch niet door. Met The Shape of Water besloot Del Toro om het dan maar zélf te doen, en voor een spotprijs. Want hoewel de film er groots en magnifiek uitziet, was het budget voor Amerikaanse begrippen een schijntje: 19,3 miljoen dollar. En je hoeft niet heel goed te kijken om te zien dat het amfibie-wezen uit The Shape of Water en The Creature of the Black Lagoon meer dan een paar druppels op elkaar lijken.